Het rechtssysteem in Noorwegen heeft een piramidestructuur.

Districtsrechtbanken
Het laagste niveau in de piramide wordt een districtsrechtbank genoemd.

Hoven van beroep
Het volgende niveau is een hof van beroep. Een hof van beroep is een beroepsinstantie. Dit betekent dat een hof van beroep de uitkomst van beroepen met betrekking tot beslissingen van districtsrechtbanken beslist. Zowel de verdachte als de vervolgende autoriteit kunnen bij een zaak bij een hof van beroep in beroep gaan. Ze kunnen dit doen zowel als ze geloven dat de straf te streng of te mild is, of als ze denken dat over de schuldvraag niet correct is beslist.

Het Hooggerechtshof
Het hoogste niveau van de piramide is het Hooggerechtshof. Het Hooggerechtshof is het beroepsorgaan voor de hoven van beroep. Beslissingen van de Hoge Raad kunnen niet verder worden aangevochten. Arresten van het hooggerechtshof zijn definitief. Dit betekent dat ze juridisch afdwingbaar zijn.

Wie oordeelt?
In zowel de districtsrechtbanken en hoven van beroep zijn het de rechters die vragen over schuld en straf bepalen. Rechters kunnen professionele rechters, co-rechters of lekenrechters zijn.

Professionele rechters zijn advocaten. Co-rechters en lekenrechters zijn gewone mensen die in de functie worden benoemd. In ernstige gevallen zal een hof van beroep zitting hebben met een jury van 10 civiele leden. Deze jury bestaat uit vijf vrouwen en vijf mannen. De jury beslist of de beklaagde schuldig is of niet. Het is een belangrijk beginsel in het Noorse rechtssysteem dat schuldvraagstukken moeten worden bepaald door de leeftijdgenoten van een beklaagde.

Raadsman voor de verdediging
Een verdachte heeft het recht om een ​​advocaat in te huren om hem of haar te verdedigen. Een beklaagde moet naar de rechtbank komen en zichzelf verklaren.

Raadsman voor de aanklager
De officier van justitie stelt de aanklachten op, afhankelijk van welke schendingen van de wet de gedaagde verdacht wordt. De officier van justitie stelt ook de straf voor.

Straf
Er zijn veel verschillende soorten wettelijke sancties. Dit zijn de meest voorkomende:

• Afstand van vervolging
  Een verklaring van afstand van vervolging betekent dat de dader er zonder boete van af komt, hoewel dit wel wordt vastgelegd in het nationale register van veroordelingen van de politie.
• Boete
  Een boete betekent dat iemand de mogelijkheid wordt geboden om een ​​boete te betalen zonder een rechtszaak aan te spannen. Boetes worden vaak gebruikt in verband met, bijvoorbeeld, minder ernstige overtredingen van verkeersregels. Een boete is een geldbedrag dat aan de staat wordt betaald.
• Voorwaardelijke gevangenisstraf
  Een voorwaardelijke gevangenisstraf betekent dat de dader onder bepaalde voorwaarden geen gevangenisstraf hoeft uit te zitten. Als de persoon binnen twee jaar een nieuwe overtreding van de wet begaat, moet hij of zij zowel de oude zin als een nieuwe veroordeling zitten.
• Onmiddellijke gevangenisstraf
  Een onmiddellijke gevangenisstraf betekent dat de gevonniste persoon een gevangenisstraf moet uitzitten. De strengste gevangenisstraf in Noorwegen is 21 jaar en kan worden gebruikt in gevallen van opzettelijke moord of ernstige drugsgerelateerde misdaden. Mensen die een gevangenisstraf uitzitten, worden meestal vrijgelaten nadat ze 2/3 van hun straf hebben uitgezeten.
• Preventieve detentie in een instelling
  Preventieve detentie in een instelling is een wettelijke sanctie die wordt gebruikt om de samenleving te beschermen. Om iemand veroordeeld te krijgen tot preventieve hechtenis, moet worden erkend dat de gevonniste persoon “niet toerekeningsvatbaar was op het moment dat de handeling werd gepleegd”, of permanent geestesziek was of een onderontwikkeld of blijvend gestoord verstandelijk vermogen had. Er moet ook een risico zijn dat de gevonniste persoon nieuwe strafbare feiten pleegt.
• Gemeenschapsdienst
  Gemeenschapsdienst kan worden gebruikt in plaats van een gevangenisstraf wanneer de straf wordt gegeven tot een voorwaardelijke gevangenisstraf van één jaar. Een gevangenisstraf van een maand is gelijk aan 30 uur gemeenschapsdienst in het weekend of in de vrije tijd van de persoon.